آرام که می شوی، قلب من بی قرارتر می شود؛
آخر عمق نگاه آرام و مهربانت مرا اسیر خود می سازد!
خستگی چشمانت را چشمانم حس می کند،حتی از این راه دور! پس برایت قصه عاشقی می خوانم تا بخوابی،قصه خودمان را!
بی بهانه دوستت دارم، ای بهانه من برای نفس کشیدن!
پ.ن1:
خدایا شکرت بابت این عیدی!
پ.ن2:
عاشقانه هامون را اینجا ثبت میکنم تا هیچ وقت یادمون نره چقدر همدیگرو دوست داشتیم و داریم و خواهیم داشت...