چقدر آدمها بی راهه میروند...از کنار گل بی اعتنا میگذرند میروندن تا شعر گل را در صفحه یک کتاب پیدا کنند و بخوانند... روبروی زندگی نمیایستند تا مشاهده کنند... برای همین است که حرفها به دل نمینشیند... برای همین است که در شعرها شوری نیست...درنقاشی جوشش زندگی گم شده است....