دلتنگم...

هوای نبودنت سخت دلگیر است...

دلگیر است و این دل بی شکیب...

آه...آه که نبودنت چه طولانی شده و صبر من چه کوتاه...

ببین...ببین که دستانم را رو به آسمان بلند کرده ام و برای آمدنت دعا می کنم...

باور کن که دلتنگم...دلتنگ تو...دلتنگ خویش...

بی تو خویشتن خویش را گم کرده ام...

بازآ...

بازآ و گو که تا همیشه خواهی بود...

پ.ن:

خدایا! یه کار کن کارامون درست بشه...

ما داریم تلاشمون را میکنیم تا الان هم با مهربونیت خیلی شرمنده مون کردی بازم چشمون به همین لطف خودته...

بازم مثل همیشه توکل میکنیم به خودت...